Προσπαθώντας να ερευνήσουμε την επικοινωνιακότητα του κτηρίου και το σημείο στο οποίο αρχίζει να μη γίνεται πια αναγνωρίσιμο, αρχίσαμε μία σταδιακή αποδόμηση στην όψη. Αφαιρέσαμε σταδιακά όλα τα στοιχεία εκείνα που θεωρήσαμε ότι το κατατάσσουν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, όπως τα νεοκλασικά κτήρια, η αρχιτεκτονική των ανακτόρων ή η κατηγορία των κτηρίων που αποτελούν σύμβολο και σταματήσαμε όταν μετατράπηκε σε ένα κτήριο κενό από μνήμη και νόημα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Πετυχημένη η αποδόμηση και σίγουρα το κτίριο έχει χάσει την ταυτότητα του και την προσωπικότητά του.
Εξηγήστε μας τώρα γιατί θέλουμε γυμνό το κτίριο γιατί θέλουμε να αφαιρέσουμε κάθε ίχνος που μας συνδέει με την μνήμη.
Η δημοκρατία συνδέεται με κάποιο τρόπο με το less is more;
Post a Comment