Με τη χρήση του κύβου του Rubik, στην όψη και στην κάτοψη του κτιρίου της Βουλής, μικροί χώροι, μετακινούμενοι, θα μπορούν να αλλάζουν συνεχώς τη σύνθεση του κτιρίου.Αυτό παρομοιάζεται με τη Δημοκρατία και το Κοινοβούλιο, που μεταλλάσσονται συνεχώς. Η μεταμόρφωση και η ανάπλαση των όψεων του κύβου παρομοιάζονται με την κοινωνία.
Επίσης, η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που προϋποθέτει την υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία.
Επηρεασμένη από αυτό και βλέποντας τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες μετατρέπω τη Βουλή σε ένα χώρο των αποφάσεων, δίπλα στο Κοινοβούλιο. Φέρνοντας ουσιαστικά τη μειοψηφία να εκφραστεί εκεί, όπου εκφράζεται η πλειοψηφία.
1 comment:
Η παρομοίωση της πολιτικής ζωής με τον κύβο τοy rubik είναι πολύ πετυχημένη. Νομίζω ότι η πιο συνηθισμένη εμφάνιση του κύβου είναι αυτή της αταξίας και όχι της χρωματικής τάξης που ισχύει όταν τον πρωτοαγοράζουμε, κάτι σαν την τάξη που ισχύει σε μία πολιτική θεωρία και την αταξία που ισχύει όταν αυτή εφαρμόζεται. Το ενδιαφέρον είναι να προσπαθείς να τον φτιάξεις και κάθε φορά που συγκεντρώνεις κάποια τετράγωνα να ελπίζεις ότι φτάνεις στη λύση. Δεν ξέρω αν έχει σημασία να βρείς μια ομοιομορφία στην βουλή και μάλλον κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Πάντως στο εσωτερικό του κτιρίου δεν θα σκεφτόμουνα μόνο πολιτιστικά κέντρα και αντιρατσιστικές ομάδες, που είναι ο υπόλοιπος κόσμος και η πολυμορφία για την οποία μιλάς? Προφανώς είναι αρχικές σκέψεις αλλά νομίζω θα έχει ενδιαφέρον να σκεφτείς την αντιστοιχία του κύβου και κυρίως της δυνατότητάς του να πλάθεται και να διαμορφώνεται, σε ένα νέο κτιριολογικό πρόγραμμα για τη Βουλή.
Post a Comment