Φάση 2 (εξέλιξη των προτάσεων 3, 5, 6)
Πριν αναφερθούμε στην εξέλιξη της ιδέας μας, θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε κάποια θέματα που αφορούν τη μέχρι τώρα δουλεία. Ο βομβαρδισμός γίνεται σε ένα και μοναδικό σημείο, στο κέντρο της όψης καθώς το θεωρούμε τη βασική συνθετική αρχή της συμμετρίας. Η πράξη του βομβαρδισμού εμπεριέχει την έννοια του τυχαίου. Επιδιώκουμε δηλαδή την κατάλυση της συμμετρίας μέσω μίας τυχαίας διάσπασης. Η αναρχία και το τυχαίο υποδηλώνουν ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα με ενσυνείδητους πολίτες δεν έχει ανάγκη την ύπαρξη των νόμων που καλουπώνουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Η δημιουργία της τρύπας αποσκοπεί στην ανάπτυξη του διαλόγου μεταξύ βουλευτών και πολιτών, στη διαφάνεια των πολιτικών διαδικασιών και στην κατάργηση της υπεροχής που αποπνέεται από το συμπαγή όγκο του κτηρίου. Δημιουργούμε δηλαδή μία δίοδο επικοινωνίας που δεν είναι σωματική και υλική αλλά πνευματική και λεκτική.
Τα θραύσματα παραμένουν ως έχουν από τη στιγμή της έκρηξης και αποτελούν στοιχείο μνήμης που υπενθυμίζει μία παλαιότερη αρνητική κατάσταση και συμβάλλει στη μη επανάληψη των ίδιων λαθών. Τα θραύσματα, όπως κάθε στοιχείο που ενυπάρχει σε μία κοινωνία, θα προσαρμοστούν στις συνθήκες που επικρατούν, για παράδειγμα θα μετακινηθούν τα κομμάτια εκείνα που εμποδίζουν την κυκλοφορία ή θα ζωγραφιστούν με μηνύματα πολιτικού ή μη πολιτικού περιεχομένου. Η εικόνα αυτή έχει έντονες αναφορές στο τείχος του Βερολίνου, όπου τμήμα του παραμένει στο χώρο για να θυμίζει το παρελθόν και φέρει πάνω του γκράφιτι με ανάλογο περιεχόμενο.
Στο εσωτερικό της Βουλής δημιουργούμε τη Νέα Βουλή που έχει τη μορφή κάψουλας (δύο τελευταίες εικόνες). Τα καθίσματα των βουλευτών, που είναι στο εσωτερικό και των θεατών, που είναι στο εξωτερικό, αποτελούν τα δύο κομμάτια μίας σφαίρας που διασπάστηκε από την έκρηξη. Τα κομμάτια, που χωρίζονται από το γυαλί, έχουν την ίδια συμπληρωματική μορφή και υποδηλώνουν ότι οι δύο αυτοί κοινωνικοί φορείς (βουλευτές και πολίτες) δρουν αλληλένδετα και όχι ανεξάρτητα στα πλαίσια μίας δημοκρατικής κοινωνίας.
Πριν αναφερθούμε στην εξέλιξη της ιδέας μας, θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε κάποια θέματα που αφορούν τη μέχρι τώρα δουλεία. Ο βομβαρδισμός γίνεται σε ένα και μοναδικό σημείο, στο κέντρο της όψης καθώς το θεωρούμε τη βασική συνθετική αρχή της συμμετρίας. Η πράξη του βομβαρδισμού εμπεριέχει την έννοια του τυχαίου. Επιδιώκουμε δηλαδή την κατάλυση της συμμετρίας μέσω μίας τυχαίας διάσπασης. Η αναρχία και το τυχαίο υποδηλώνουν ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα με ενσυνείδητους πολίτες δεν έχει ανάγκη την ύπαρξη των νόμων που καλουπώνουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Η δημιουργία της τρύπας αποσκοπεί στην ανάπτυξη του διαλόγου μεταξύ βουλευτών και πολιτών, στη διαφάνεια των πολιτικών διαδικασιών και στην κατάργηση της υπεροχής που αποπνέεται από το συμπαγή όγκο του κτηρίου. Δημιουργούμε δηλαδή μία δίοδο επικοινωνίας που δεν είναι σωματική και υλική αλλά πνευματική και λεκτική.
Τα θραύσματα παραμένουν ως έχουν από τη στιγμή της έκρηξης και αποτελούν στοιχείο μνήμης που υπενθυμίζει μία παλαιότερη αρνητική κατάσταση και συμβάλλει στη μη επανάληψη των ίδιων λαθών. Τα θραύσματα, όπως κάθε στοιχείο που ενυπάρχει σε μία κοινωνία, θα προσαρμοστούν στις συνθήκες που επικρατούν, για παράδειγμα θα μετακινηθούν τα κομμάτια εκείνα που εμποδίζουν την κυκλοφορία ή θα ζωγραφιστούν με μηνύματα πολιτικού ή μη πολιτικού περιεχομένου. Η εικόνα αυτή έχει έντονες αναφορές στο τείχος του Βερολίνου, όπου τμήμα του παραμένει στο χώρο για να θυμίζει το παρελθόν και φέρει πάνω του γκράφιτι με ανάλογο περιεχόμενο.
Στο εσωτερικό της Βουλής δημιουργούμε τη Νέα Βουλή που έχει τη μορφή κάψουλας (δύο τελευταίες εικόνες). Τα καθίσματα των βουλευτών, που είναι στο εσωτερικό και των θεατών, που είναι στο εξωτερικό, αποτελούν τα δύο κομμάτια μίας σφαίρας που διασπάστηκε από την έκρηξη. Τα κομμάτια, που χωρίζονται από το γυαλί, έχουν την ίδια συμπληρωματική μορφή και υποδηλώνουν ότι οι δύο αυτοί κοινωνικοί φορείς (βουλευτές και πολίτες) δρουν αλληλένδετα και όχι ανεξάρτητα στα πλαίσια μίας δημοκρατικής κοινωνίας.
No comments:
Post a Comment