Wednesday, November 08, 2006
Σταθμός Αυτοκινήτων
Σκεφτήκαμε μια επιφάνεια που να επιτρέπει την ταυτόχρονη παρουσία και επαφή των χώρων στάθμευσης με το υπόλοιπο πρόγραμμα του σταθμού. Αυτό που παρουσιάζουμε είναι ένα μοτίβο για την ανάπτυξη της στάθμευσης καθ’ ύψος και κατά πλάτος, σε πολλαπλούς ορόφους. Από τη μια πλευρά η επιφάνεια αυτή είναι το δάπεδο του πάρκινγκ, από την άλλη η οροφή των προγραμμάτων που αναπτύσσονται γύρω από την πεζή κυκλοφορία του σταθμού. Πάρκινγκ και πρόγραμμα επικοινωνούν συνεπίπεδα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Ίσως είχατε ανάγκη να δείξετε μία πρώτη ιδέα για το κτήριο-σταθμό που μελετάτε αλλά θα ήθελα να αισθανθώ παραπάνω το ζωντανό περιβάλλον της μετάβασης μέσα σ'ένα σταθμό στην Αθήνα, όπως το φανταζόσαστε. Θα ήταν ενδιαφέρον να ανατρέξετε σε σκέψεις και ιδέες από την πολεοδομία, την κυκλοφοριολογία, την ψυχολογία, την ποίηση, τη μεταφυσική και τέλος την αρχιτεκτονική για να εμπλουτίσετε την πρότασή σας για να βρήτε έμπνευση και για να μας εμπνεύσετε και μας, νομίζω πως το θέμα σας το ζητάει. Για παράδειγμα, συχνά οι περιοχές γύρω από μεγάλους σταθμούς έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα, κάτι το φευγαλέο αλλά και παράνομο, ύποπτο, φέρουν μία ένταση. Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό? Ποία είναι τα συστατικά που υπάρχουν στην περιοχή που έχετε διαλέξει και πως θα τα επιρέαζε ένας τέτοιος σταθμός? Θα ήθελα να δω παραπάνω τι τροφοδοτεί τις σκέψεις σας, η πρόταση είναι πολύ συμπιεσμένη προς το παρόν...
Και μαλλον ενα level παρκινγ δεν φτανει αλλα ουτε λεει και τιποτα. Το παρκιν σε αυτο ειδικα το σημειο πρεπει να ειναι πολυοροφο και να συνδεετε με το Μετρο και να λειτουργει και σαν δημοσιος χωρος γιατι το σημειο ειναι ιδιαιτερα αχαρο και αφιλοξενο. Παντως συμφωνω με την σκεψη να εχει και αλλη λειτουργεια.
Πράγματι, αν η στάθμευση γίνεται μόνο σε ένα επίπεδο τότε χάνει πολλή από τη δύναμή της η πρόταση.
Γιατί τόσο αυστηρός διαχωρισμός έξω=στάθμευση μέσα=πρόγραμμα; Ίσως το πρόγραμμα να γίνεται που και που υπαίθριο, να συνδέει τις δύο τυπολογίες.
Οι χώροι στάθμευσης και οι σταθμοί μετρό μοιράζονται ένα υπνωτικό αρχέτυπο: αυτό του σπηλαίου. Ευκαιρία ίσως να το βγάλουμε από την αφάνεια.
Ίσως η φράση "σε πολλαπλούς ορόφους" δεν είναι αρκετά κατανοητή: Ναι, υπολογίζουμε να είναι πολυόροφο το πάρκινγκ, συμφωνούμε να συνδέεται με το μετρό (γιατί όχι;).
Το σχήμα αυτό δεν καθιστά προφανές το πώς το πρόγραμμα μπορεί να έχει υπαίθρια τμήματα, πάντως νομίζουμε ότι αυτό είναι πράγματι απαραίτητο και μπορεί να γίνει.
Ο στόχος της πρότασης είναι όντως να βγεί από την αφάνεια ο σταθμός και να παρουσιαστεί ως μια νέα ένταση στην πόλη. Ένταση που σήμερα προσπαθούμε συστηματικά να καταστείλουμε για αισθητικούς λόγους - δε μας αρέσουν τα γκαράζ.
Ως προς την περιοχή, μάλλον συμφωνούμε με τον ψευδόνυμους για το "άχαρο" και πραγματικά δεν γνωρίζουμε τον τρόπο να προωθήσουμε μια συνθετική σύλληψη πάνω στην χαρτογράφηση της ψυχολογίας του άμεσου context που προτείνει η χαλιμά. Σε κάθε περίπτωση η πρόταση είναι πολύ συμπιεσμένη προς το παρόν...
Post a Comment