Thursday, November 02, 2006

Σημεία αναφοράς



Πέρα από τις αυθαιρεσίες που κατ’ εξακολούθηση συνεχίζει να πραγματοποιεί η πλειοψηφία των Ελλήνων στα οικοδομήματά τους δημιουργώντας μία δημοκρατική αντίφαση, υπάρχουν και άλλες «δημιουργικές» στιγμές του Νεοέλληνα, που τις εξασκεί με νομοταγή τρόπο.
Εξυπακούεται λοιπόν η εξάντληση του συντελεστή δόμησης με κάθε πιθανό μέσο ή τρόπο αδιαφορώντας για την εικόνα της πόλης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεσοτοιχίες και οι πίσω όψεις των πολυκατοικιών. Οι μεσοτοιχίες, τυφλά συστήματα που οριοθετούν την ατομική ιδιοκτησία, λειτουργούν σαν μεσαιωνικά τείχη που προστατεύουν όμως την ατομικότητα και όχι το κοινωνικό σύνολο. Την αμυντικογενή τάση τους την υπαγορεύει ο νόμος που τις επιτάσσει τυφλές χωρίς να δίνει το δικαίωμα της εξαγοράς του «αέρα» ή της θέας.
Στην Αθήνα τέτοια απομεινάρια οικονομικής εκμετάλλευσης, αλλά και αδιαφορίας προς την πόλη υπάρχουν άφθονα δημιουργώντας όμως παράδοξα για εμάς μια νέα, πρωτότυπη ενδιαφέρουσα τυπολογία οπτικών ερεθισμάτων στην πόλη. Η αναρχία της πλειοψηφίας που απορροφά με ευχαρίστηση κάθε αντίθεση της μειοψηφίας εκφράζεται άθελά της πολλές φορές με δημιουργικό τρόπο, υποψιαζόμαστε βέβαια για μια ακόμα μικρότερη μειοψηφία.
Ίσως είναι κραυγαλέο να πούμε ότι η δημιουργική αναρχία της Αθήνας που γεννιέται από μια συγκεκριμένη μορφή «δημοκρατίας» που βασίζεται στην ανοχή, στην κοινή αποδοχή κάποιων ειδών παρανομίας δημιουργεί μια όμορφη πόλη. Σίγουρα όμως δημιουργεί μια πρωτότυπη πόλη με μια περίεργη ανώμαλη σχέση τάξης και αταξίας , νόμων και κανόνων απέναντι σε αυθαιρεσίες και αστοχίες. Η παράξενη αυτή πάλη μιας πόλης που προφασίζεται ότι διέπεται από δομές , αλλά βρίσκεται σε μια συνεχή άναρχη αποδόμηση τους, γεννάει στοιχεία που σχετίζονται με το δικό μας μονοπάτι αρχιτεκτονικής ύπαρξης σ’ αυτήν την πόλη.








Το σκίτσο σήμερα παρουσιάζει ένα τέτοιο σημείο στην πόλη. Στην γωνία Σταδίου(οδός που περνάνε οι περισσότερες πορείες) και Αιόλου εδώ και τρεις δεκαετίες υπάρχει το πολεοδομικό κενό που γέννησε η κατεδάφιση ύστερα από πυρκαγιά του πολυκαταστήματος «Κατράτζος». Σ’ αυτό το αποτύπωμα που δημιουργήθηκε από ένα «τυχαίο» γεγονός εμπρησμού τοποθετούμε το πρώτο σημείο αναφοράς στην Αθήνα.
Δημιουργείται μία κατακόρυφη πλατεία με πολλαπλές οπτικές θέσεις. Το πώς σε βλέπουν και πως εσύ βλέπεις τους άλλους σε μια πόλη ορίζεται από την αντιστροφή του «πανόπτικον». Όλα είναι φανερά και όλα είναι κρυφά.
Διαφοροποιώντας την τομή του κενού χώρου δημιουργούμε ένα κτίριο με επιδερμίδα πλατείας-κερκίδας που λειτουργεί διαδραστικά. Σαν βήμα λόγου ενός ή πολλών από ψηλά προς χαμηλά ή αντίστροφα. Δεν υπάρχει ορισμένη επόπτευση του ρήτορα ούτε αυτός γίνεται κέντρο του ακροατηρίου του. Ο χώρος είναι ρευστός, κλιμακώνεται και συνδέεται πλαστικά με τις μεσοτοιχίες δημιουργώντας μια συνέχεια στην ασυνέχεια της πόλης.

9 comments:

Anonymous said...

0 comments

Anonymous said...

Το κτήριο που προτείνετε είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Φοβάμαι όμως ότι βιάζεστε να περάσετε στην παραγωγή αρχιτεκτονικών μορφών δίχως προηγουμένως να έχετε ξεκαθαρίσει τις έννοιες τις οποίες διαπραγματεύεστε. Επίσης παρότι η συγκεκριμένη εικόνα είναι πραγματικά ελκυστική, έχω αρκετές αμφιβολίες για το κατά πόσο λάβατε υπόψη σας τις ιδιαιτερότητες του χώρου. Φτιάχνετε ένα πολύ όμορφο δημόσιο καθιστικό το οποίο αποφεύγει να κοιτάξει τόσο την κλισέ θέα που βρίσκεται ακριβώς από πίσω του (Ακρόπολη) όσο και τη σύγχρονη εναλλακτική εκδοχή της που βρίσκεται σε λάθος άξονα (Ομόνοια). Προσέξτε το λίγο γιατί άκουσα ότι βγήκε κάποιος Τζιρτζιλάκης σε μια εφημερίδα και σας κατηγορεί όλους εκεί ότι αιχμαλωτίζεστε σε «bijoux indiscrets»…

Anonymous said...

Κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς να έχετε πραγματικά πιάσει το νόημα αυτών που γράφετε. Τιποτα καλύτερο έχετε να δείξετε;

Anonymous said...

Τα καλύτερα έρχονται

Anonymous said...

ma giati, mia xara einai to kollazaki...

Anonymous said...

Αναμφισβήτητα θα είναι η παιδική χαρά των φίλων του skateboard.

Anonymous said...

Το κείμενό σας έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλα το σκίτσο σας δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με αυτά που γράφετε και θα συμφωνήσω με κάποιον παραπάνω που είπε οτι κάνετε κινήσεις εντυπωσιασμού.
Πραγματικά απαράδεχτο, από μια ομάδα που από τα βιογραφικά των συνεργατών της φαίνεται αρκετά δυνατή εκτός και αν όλα είναι πλασματικά.
Και μιλώντας για δημοκρατία μου φαίνεται πολύ περίεργο που μια τόσο νέα ομάδα έχει πάρει σχετικά μεγάλα έργα του δημοσίου.
Δεν έχω κάποιο λόγο να κάνω κριτική στην εταιρία σας, απλός προσπαθώ να καταλάβω αν αυτά που γράφετε (γιατί το σκίτσο είναι απαράδεκτο) πηγάζουν από την δικιά σας αναζήτηση του θέματος ή από ερημίες στο ίδιο θέμα.
Η λέξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι πολύ βαριά. Και πριν την αναλύσετε θα πρέπει να την κατέχετε πλήρως, αλλιώς αυτό λέγετε ιεροσυλία.
Μόνο αν αγαπήσει κάποιος τον εαυτό του, θα μπορέσουν και οι άλλοι να τον αγαπήσουν. Το ίδιο και με την Δημοκρατία. Μόνο κάποιος που την ασπάζεται πλήρως, θα μπορέσει να δημιουργήσει για αυτήν.
Ελπίζω να είναι έτσι τα πράγματα και καλή συνέχεια με καλύτερα αποτελέσματα.

Anonymous said...

eleos!!!!

Anonymous said...

Ωραίο είναι το σκίτσο, μη τους ακούτε! Είναι πολύ πρωτότυπος δημόσιος χώρος για τα ελληνικά δεδομένα, είναι γεγονός οτι μετατρέπει μία ασυνέχεια σε συνέχεια, και τέλος είναι σίγουρο οτι ένας τέτοιος χώρος στο συγκεκριμένο σημείο θα σφύζει από ζωή και θα λειτουργήσει και σαν τοπόσημο των Χαφτίων. Keep walking!