Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνα 2004 έδρασαν ως ξαφνική τομή, ρήξη στην αργή μεταπολεμική εξελικτική πορεία της Αθήνας. Για πρώτη φορά η κλίμακα του σχεδιασμού μετατοπίστηκε από την αρχιτεκτονική στην αστική κλίμακα: από την κλίμακα της πολυκατοικίας σε αυτήν της πλατείας, του πάρκου, του θαλάσσιου μετώπου, του αυτοκινητοδρόμου, στην κλίμακα της ίδιας της πόλης και ακόμη πιο πέρα στην κλίμακα της μητροπολιτικής περιοχής: από την Αθήνα στην Αττική.
Είναι φανερό πως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ένα νέο αστικό τοπίο είναι υπό κατασκευή στην Αττική. Οι νέες συστατικές του καταστάσεις αποτελούν μεταλλάξεις εκείνων που μορφοποίησαν τη μεταπολεμική μοντέρνα ελληνική πόλη όπως αποτελούν και προϊόντα -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό- των δύο αντιθετικών καταστάσεων που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες μεταπόλεις: δικτυακή υποδομή με κόμβους/σημεία αναφοράς και αδιάφορη, χαλαρή, διαχεόμενη και διαρκώς εξαπλούμενη στρώση κτισμένου. Το αναπαραγωγικό μοντέλο της πόλης έχει επίσης αλλάξει. Δεν βασίζεται πλέον στην προδιαγεγραμμένη διαδικασία αυτο-ανάπτυξης, μέσω της επ’ άπειρον επανάληψης με διαφοροποιήσεις της αστικής μονάδας της πολυκατοικίας, αλλά επίσης σε μετατοπίσεις και ρίξεις, μεγάλης ή πολύ μεγάλης κλίμακας πολεοδομικές παρεμβάσεις. Η ομοιομορφία της πόλης χάνεται, τα σημεία και τα τμήματά της δεν έχουν πλέον την ίδια σημασία στο σύνολο του αστικού ιστού, νέες ιεραρχίες έχουν εγκατασταθεί.
Τα δίκτυα κυκλοφορίας αποτελούν τους γραμμικούς άξονες της αστικής διάχυσης: μαγνητίζουν τις μεγάλες κτιριακές εμφυτεύσεις και αυτές, με τη σειρά τους, έλκουν τον μικρομεσαίας κλίμακας χαλαρό αστικό ιστό. Κατά μήκος των δικτύων χαράσσονται τα Εφήμερα Όρια της πόλης που, αργότερα, θα οριστούν εκ νέου, όταν η πόλη εξαπλωθεί και άλλο.
Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό των Εφήμερων Ορίων αλλά στις συνθήκες που αυτά προσφέρουν για μια διαφορετική αστική εμπειρία, ένα νέο συνδυασμό συμβατικών αστικών προγραμμάτων και νέων, μεγάλης κλίμακας, προγραμμάτων κατανάλωσης: κατοικώντας μέσα σε ένα cineplex με θέα στον αυτοκινητόδρομο και το μετρό. Το ενδιαφέρον βρίσκεται ακόμη στη σχέση ων Εφήμερων Ορίων με τα νέα υπολειμματικά τοπία που προέκυψαν από τη χάραξη των δικτύων αλλά και ο αναβαθμισμένος ρόλος του αυτοκινήτου.
Είναι φανερό πως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ένα νέο αστικό τοπίο είναι υπό κατασκευή στην Αττική. Οι νέες συστατικές του καταστάσεις αποτελούν μεταλλάξεις εκείνων που μορφοποίησαν τη μεταπολεμική μοντέρνα ελληνική πόλη όπως αποτελούν και προϊόντα -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό- των δύο αντιθετικών καταστάσεων που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες μεταπόλεις: δικτυακή υποδομή με κόμβους/σημεία αναφοράς και αδιάφορη, χαλαρή, διαχεόμενη και διαρκώς εξαπλούμενη στρώση κτισμένου. Το αναπαραγωγικό μοντέλο της πόλης έχει επίσης αλλάξει. Δεν βασίζεται πλέον στην προδιαγεγραμμένη διαδικασία αυτο-ανάπτυξης, μέσω της επ’ άπειρον επανάληψης με διαφοροποιήσεις της αστικής μονάδας της πολυκατοικίας, αλλά επίσης σε μετατοπίσεις και ρίξεις, μεγάλης ή πολύ μεγάλης κλίμακας πολεοδομικές παρεμβάσεις. Η ομοιομορφία της πόλης χάνεται, τα σημεία και τα τμήματά της δεν έχουν πλέον την ίδια σημασία στο σύνολο του αστικού ιστού, νέες ιεραρχίες έχουν εγκατασταθεί.
Τα δίκτυα κυκλοφορίας αποτελούν τους γραμμικούς άξονες της αστικής διάχυσης: μαγνητίζουν τις μεγάλες κτιριακές εμφυτεύσεις και αυτές, με τη σειρά τους, έλκουν τον μικρομεσαίας κλίμακας χαλαρό αστικό ιστό. Κατά μήκος των δικτύων χαράσσονται τα Εφήμερα Όρια της πόλης που, αργότερα, θα οριστούν εκ νέου, όταν η πόλη εξαπλωθεί και άλλο.
Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό των Εφήμερων Ορίων αλλά στις συνθήκες που αυτά προσφέρουν για μια διαφορετική αστική εμπειρία, ένα νέο συνδυασμό συμβατικών αστικών προγραμμάτων και νέων, μεγάλης κλίμακας, προγραμμάτων κατανάλωσης: κατοικώντας μέσα σε ένα cineplex με θέα στον αυτοκινητόδρομο και το μετρό. Το ενδιαφέρον βρίσκεται ακόμη στη σχέση ων Εφήμερων Ορίων με τα νέα υπολειμματικά τοπία που προέκυψαν από τη χάραξη των δικτύων αλλά και ο αναβαθμισμένος ρόλος του αυτοκινήτου.
1 comment:
Αγαπητοί συνάδελφοι ,
Ονομάζομαι Στέλλα Αντωνίου και είμαι αρχιτέκτων που ζω και εργάζομαι στα Χανιά.
Αναφέρω το όνομά μου γιατί θέλω να είμαι δίκαιη.
Θεωρώ την προσπάθεια σας διαφημιστική εκστρατεία των γραφείων σας με βιτρίνα το διάλογο.
Ανοίξατε μια ενότητα αρχιτεκτονικής που θα μπορούσε να είναι πραγματικά πολύ καλή αλλά εσείς στην ουσία ψάχνετε κοινό και οπαδούς.
Πλασάρετε τα έργα σας , τις σκέψεις σας και διεκδικείτε τι??
Κάποιος ή κάποια συνάδελφος κάπου αναφέρει ότι athens 9 ….ξαδέρφια των New York 5 και μάλλον δεν έχει άδικο.
Η κίνηση αυτή (για όσους γνωρίζουν ή έχουν σπουδάσει στην Αμερική) δεν αποτελεί παρά μια αντιγραφή κάποιων αρχιτεκτόνων στην Αμερική (USA) που έκαναν το ίδιο στο παρελθόν.
Αυτό δεν είναι κακό …… αλλά να γίνει έντιμα και σωστά.
Μπορεί πολλοί από εμάς να ζούμε στην επαρχεία και να μην έχουμε τις ίδιες φιλοδοξίες αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε να είμαστε τίμιοι έστω και με μικρές αδειούλες.
Αν κάνω λάθος ζητώ συγνώμη από εσάς και τους αναγνώστες του site σας , αλλά νομίζω ότι οι σκέψεις μου είναι σωστές και για το λόγο αυτό γράφω το όνομά μου και το email μου.
Θα παρακαλέσω πολύ να αποσυρθούν τα έργα ,τα τηλέφωνα και ότι άλλο διαφημιστικό και των 9 , ώστε να μπούμε σε αυτό το διάλογο ισότιμα.
Ευχαριστώ πολύ
Στέλλα Αντωνίου
lowuhf@hotmail.com
Post a Comment