Τελικά δεν θα επιλέξω οικόπεδα γιατί αυτό που θέλω να σχεδιάσω είναι ένα σύστημα. Θα χρησιμοποιήσω το αρχικό τοπογραφικό σαν «οικόπεδο», αντιμετωπίζοντας το σαν ένα ορθογώνιο με τοπογραφία.
Από τα προηγούμενα μου ποστ αλλά και τα σχόλια που συγκέντρωσα, επέλεξα τα εξής στοιχεία σαν συστατικά για αυτό το σχολικό κτίριο:Στην οργάνωση του χώρου, οι τυπολογίες από τις οποίες με ενδιαφέρει να δανειστώ στοιχεία είναι:
Το Δάσος, επειδή έχει μη-ιεραρχική δομή, είναι επεκτάσιμο και εξελίσσεται οργανικά, και σου επιτρέπει να χαθείς, αλλά και να φτιάξεις την δική σου διαδρομή.
Το Video Game, επειδή έχει και αυτό μια πιθανώς μη-ιεραρχημένη δομή αλλά με μια σειρά από προκαθορισμένα σενάρια. Μπορείς να προγραμματίσεις μια σειρά από πιθανότητες, ανάμεσα στις οποίες ο χρήστης (μαθητής) θα κάνει τις δικές του επιλογές. (Possibility Space)
Η Στοά, επειδή ενθαρρύνει την μάθηση σε κίνηση, και την μάθηση μέσω της ανακάλυψης, αντίστοιχα με το game και το δασός.Σαν σύνολο αυτές οι επιλογές δείχνουν προς ένα κτίριο-περιβάλλον, και ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα στο προσεχές μέλλον θα είναι το ίδιο το φυσικό περιβάλλον, και το πως θα το συντηρήσουμε. 
Οπότε το σχολείο το φαντάζομαι σαν ένα κτίριο που εμπεριέχει την ιδέα του τεχνητού αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος, και μάλλον βρίσκεται ανάμεσα στα δυο: Ένα σχολειό που η κάτοψη μπορεί να μοιάζει με ένα κλιματολογικό χάρτη, ο οποίος σαν οργάνωση δεν απέχει από το δάσος, αλλά πιθανώς να εμπεριέχει την δομή «game», και ίσως να εμπλουτιστεί με στοές. 
Το σχολείο περιβάλλον καταλαμβάνει ολόκληρο το «οικόπεδο» με μια δομή η οποία έχει μέσα της την ιδέα του ανοιχτού χώρου. 
Οπότε το σχολείο το φαντάζομαι σαν ένα κτίριο που εμπεριέχει την ιδέα του τεχνητού αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος, και μάλλον βρίσκεται ανάμεσα στα δυο: Ένα σχολειό που η κάτοψη μπορεί να μοιάζει με ένα κλιματολογικό χάρτη, ο οποίος σαν οργάνωση δεν απέχει από το δάσος, αλλά πιθανώς να εμπεριέχει την δομή «game», και ίσως να εμπλουτιστεί με στοές. 
Το σχολείο περιβάλλον καταλαμβάνει ολόκληρο το «οικόπεδο» με μια δομή η οποία έχει μέσα της την ιδέα του ανοιχτού χώρου. 
Crater City, Chaneac, 1968
10 comments:
Απρόσμενο, συναρπαστικό και πολλά υποσχόμενο. Περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι θα βγει από την ιδέα του "game".
Μήπως όμως κάπου έχεις ξεχάσει την Αθήνα;
Μα ποτε δεν αναφερθηκα στην Αθηνα, ολο το project θα μπορουσε ανετα να ειχε γινει και για το Larissa Update. Το σχολειο με ενδιαφερει επειδη ειναι το σημειο οπου θετονται οι βασεις για την κοινωνια οποτε ειναι σημαντικο να υπαρχει εκει η αρχιτεκτονικη, ενεργα. Σε μεγαλο βαθμο οι πολεις γινονται καλυτερες απο τους κατοικους, και τα σχολεια ειναι το σημειο οπου μπορουμε να ξεκινησουμε να γινουμε καλυτεροι, και η προσπαθεια αυτης της μελετης ειναι να δουμε με ποιους τροπους μπορει η αρχιτεκτονικη να κανει τα σχολεια καλυτερα, και να αναβαθμισει την εκπαιδευση.
at last! welcome back!!
GIATI SOU ELEIPSE? SIGA T'AVGA
γιατι ειναι ο μονος εδω μεσα που κανει ανοιχτο brainstorming, εσυ αμα εισαι τοσο uber alles, βαψε κανα αυγο για το πασχα, κοντα ειναι...
antisoziale, onoma kai pragma...
έχω στείλει κι εγώ μερικά σχολιάκια με το ίδιο όνομα "passenger". Το παραπάνω σχόλιο δεν το έστειλα εγώ. Αυτό είναι το κακό αν δεν είσαι εγγεγραμμένο μέλος, καθένας δηλώνει ότι θέλει.............
Η ιδέα του δάσους - στοας έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον όσον αφορά στη σχέση μαθητή - δασκάλου. Τελικά η δομή ορίζεται απο την κίνηση μέσα στο χώρο και των δύο. Μπορεί να περπατάνε παρέα αλλά μπορεί να κυνηγάει και ο ένας τον άλλο ή να κρύβονται. Στο μοντεσσοριανό σύστημα υπάρχουν οι επιλογές και τα παιδιά μαθαίνουν να ελέγχουν τις επιθυμίες τους, δημιουργώντας τελικά ομάδες με τις ίδιες επιθυμίες. Ο δάσκαλος υπάρχει για να τα βοηθήσει να ανακαλύψουν μόνα τους αυτά που τα ενδιαφέρουν και ουσιαστικά η γνώση έρχεται απο μια διαδικασία παιχνιδιού και εργασίας. Στο σύστημα που προσπαθείς να οργανώσεις φαντάζομαι ότι ο δάσκαλος έχει μια τέτοια σχέση και υπάρχει μαζί με τους μαθητές χωρίς να στέκεται μόνος του στο κέντρο του κρατήρα ως παντογνώστης.
Xara, nai kapws etsi tha leitourgei, an kai den exw dwsei ws twra tromerh varythta ston Daskalo, kai se ola ayta poy exw skeftei pio poly me endiadiaferei h sxesh mathith kai xwrou, kai o daskalos isws na leitourgei san ena meros kinoumeno meros tou systhmatos alla vevaia den mporw na sxediasw ekpaideytiko systhma.
passenger#1, dekto to sxolio gia ta ayga... passenger #2, mallon prepei na kaneis ena account kanoniko, ta eponyma sxolia einai panda pio endiaferonta. PS sorry gia ta greeklish, eimai se net cafe sto Sao Paolo
Από τα πιο όμορφα παραδειγματα ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αντιλητό το δάσος σ΄αυτό το post Θα προσθέσω κάτι ακόμα: το περιβάλλον του δάσους (ή της ζούγκλας) αποτελεί ένα περιβάλλον όπου παρείσακτα στοιχεία μπορούν να προσαρμοστούν χωρίς απαραίτητα να αλλάξουν τον τρόπο που λειτουργούν.Απλώς προσθέτουν ένα ακόμα λιθαράκι στην πολυπλοκότητά του.Πέρα από το δάσος όμως πιστεύω πως σαυτό το Post ακυρώνεται ο ρόλοςτου σχολείου: κάτι τόσο ανοιχτο και ευέλικτο που στο τέλος αφομοιώνεται στην υπόλοιπη δομή της πόλης,χάνεται!Δεν με χαλάει καθόλου!Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
Post a Comment