"This is the way of the world; people can spend hours crafting a sand-castle, putting all the windows in the right place, making sure the little turrets are the same height and the paths and garden out front are completely even... and then it takes some nib-nob about 10 seconds to crush it all into a pile of waste. The urge to create is strong; but the urge to lay havoc and waste is even stronger. "
from "wikipedia" the encyclopedia that anyone can vandalize
DEMOCRACY UNDER CONSTRUCTION or DESTRUCTION from "wikipedia" the encyclopedia that anyone can vandalize
Ο δυτικός πολιτισμός μέσω της επιστήμης και της τεχνολογίας προσπαθεί να ανακατασκευάσει τον κόσμο δημιουργώντας ένα ελεγχόμενο τεχνητό περιβάλλον στο οποίο να μπορεί να ζήσει με ασφάλεια χωρίς απρόβλεπτες καταστάσεις. Σε ένα τέτοιο κόσμο κάθε αστάθμητος παράγοντας προκαλεί το φόβο και αντιμετωπίζεται σαν κάτι ενεπιθύμητο και παράλογο, ενώ μπορεί να είναι απολύτως φυσικό όπως η γέννηση ή ο θάνατος ενός ανθρώπου, η μια φυσική καταστροφή.
Σε ένα ελεγχόμενο σύνολο, η ιδέα της διαφορετικότητας υπάρχει μέσα απο το πρίσμα της σταδιακής περιθωριοποίησης, ισοπέδωσης - εξομοίωσης οποιουδήποτε ξένου στοιχείου το οποίο δεν ασπάζεται την ηθική, συναισθηματική , θρησκευτική , πολιτισμική οπτική της πλειοψηφίας. Οτιδήποτε προκαλεί φόβο πρέπει να κατακτηθεί , αλλιώς να καταστραφεί άρα κάθε αντιδραστική στάση στη διαδικασία αφομοίωσης - υποταγής αντιμετωπίζεται σαν εχθρική και διώκεται ώστε να επανέρθει η τάξη του συνόλου.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
1. Hλίας Ψυχογιός Δημόσιαι Συναθροίσεις (Αθήνα 1979). Ο πατέρας των ελληνικών ΜΑΤ αναλύει, ως υπαρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων πλέον, τις "σωστές" τακτικές για τη βίαιη διάλυση "οχλοκρατικών συναθροίσεων". Ειδικό κεφάλαιο αφιερωμένο στα δακρυγόνα, που παρουσιάζονται σαν το ιδεώδες μέσο χάρη στο οποίο "η αριθμητική υπεροχή του πλήθους δεν αποτελεί πλέον θέμα δια την Αστυνομίαν".
πηγή el.wikipedia.org για τον όρο "δακρυγόνο"
2. Σύμφωνα με τον Δημήτρη Δημητράκο, καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. "Η σύγχρονη ανοιχτή κοινωνία μπορεί να ανεχθεί τους εχθρούς της αν δεν είναι οπλισμένοι, αν δεν απειλούν τους θεσμούς και την ίδια την υπόσταση της ανοιχτής κοινωνίας. H αρχή της ανεκτικότητας γεννήθηκε στη Δυτική Ευρώπη την εποχή των θρησκευτικών πολέμων του 16ου αιώνα. H ιδέα αυτή, την οποία προέβαλε ο γάλλος φιλόσοφος Montaigne, είχε ακριβώς αυτό το νόημα: να τιθασευθεί ο θρησκευτικός φανατισμός για να διατηρηθεί ο ανθρωπισμός, δηλαδή ο πολιτισμός και η πολιτική ενότητα του κράτους."
το ΒΗΜΑ, 09/11/2003 , Σελ.: B47 Κωδικός άρθρου: B14011B471 ID: 258926
3. " Η Ελληνική Αστυνομία με τη σημερινή της μορφή δημιουργήθηκε το 1984, με τη συγχώνευση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων (νόμος 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ - 152). Σύμφωνα με το νόμο 2800/2000, είναι Σώμα Ασφάλειας και έχει ως αποστολή:
την εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης και τροχαίας.
την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και την προστασία του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, στα πλαίσια της συνταγματικής τάξης, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας δημόσιας και κρατικής ασφάλειας.
Η Ελληνική Αστυνομία συγκροτείται από Κεντρικές και Περιφερειακές υπηρεσίες. Το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας αποτελεί την προϊστάμενη αρχή των υπηρεσιών αυτών. Το έργο του συνίσταται στη μέριμνα για την εκπλήρωση της αποστολής του Σώματος, στα πλαίσια της πολιτικής του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Για το σκοπό αυτό προγραμματίζει, κατευθύνει, παρακολουθεί και ελέγχει τη δράση των Υπηρεσιών του και εξασφαλίζει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους.
Η Ελληνική Αστυνομία, πάντα κοντά στον πολίτη, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής μας, με αναβαθμισμένη εκπαίδευση, με σύγχρονη αντιεγκληματική πολιτική, με αξιοποίηση των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά και με διεθνή αστυνομική συνεργασία."
http://www.ydt.gr/main/Section.jsp?SectionID=732
4. Πώς υπονομεύθηκε η δημοκρατία
Αγαπητέ Κύριε,
Το φαινόμενο θεμελιώθηκε κυρίως την εποχή της δικτατορίας, όταν παράνομα και αντισυνταγματικά κάποιοι αξιωματικοί κατέλαβαν την εξουσία και κατέλυσαν το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Διάφοροι ευαίσθητοι πολίτες, ανταποκρινόμενοι στο ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, που δίνει το δικαίωμα και επιβάλλει ως υποχρέωση στον καθένα μας να υπερασπισθεί τη δημοκρατία με κάθε μέσο (ακόμη και με τη βία) και να αποκαταστήσει τη συνταγματική νομιμότητα, προσπάθησαν με βόμβες, με πράξεις δολιοφθοράς, με γενικά παράνομη (για το καθεστώς) δραστηριότητα να αντισταθούν στους δικτάτορες για να τους ανατρέψουν. Ετσι βαθμιαία η παρανομία επεκτάθηκε και στην καθημερινή μας ζωή, στις κάθε είδους συναλλαγές μας, στην ατομική συμπεριφορά μας. Πολλοί θεώρησαν ότι πετώντας την αναμμένη γόπα του τσιγάρου τους στον δρόμο κάνουν αντίσταση, επειδή ο Παττακός είχε απειλήσει με κυρώσεις αυτή την ανεύθυνη πράξη (μία από τις αιτίες πυρκαϊάς των δασών μας).
Ετσι η παρανομία ταυτίσθηκε βαθμιαία με την αντίσταση κατά της χούντας και κατά του κράτους, και όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία θεωρήθηκε πια δημοκρατική κατάκτηση.
ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΝΕΟΣ
και για την αντιγραφή ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/12/1996 , Σελ.: A16
Κωδικός άρθρου: B12407A162
ID: 3589
Σε άσκηση σε δευτεροετείς φοιτητές αρχιτεκτονικής σχολής στην Αμερική το ζητούμενο είναι να συγκεντρώσουν εικόνες που κατά τη γνώμη τους απεικονίζουν την έννοια της ασφάλειας. Όλοι, εκτός από μία κοπέλα από την Ισπανία, φέρνουν εικόνες με φράχτες, κάγκελα, λυκόσκυλα, αστυνομία κτλ .
Μία Ισπανίδα φοιτήτρια μόνο φέρνει την εικόνα μιας εγκύου γυναίκας.
Μία Ισπανίδα φοιτήτρια μόνο φέρνει την εικόνα μιας εγκύου γυναίκας.
3 comments:
kai? ti shmainoun ola afta? de mas eksigite kai se mas?
ΌΛΑ αυτά λοιπόν σημαίνουν ότι οι αρχιτέκτονες ερευνούν διάφορα επίπεδα και οπτικές σε σχέση με το θέμα τους , όπως αυτό φαίνεται γενικά στο athens9, και γενικά όπως αυτό συμβαίνει σε κάθε δημιουργική διαδικασία. Σε αυτό το post παραθέτουμε μερικά από όσα μας έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον (σίγουρα όχι όλα) και μας βάζουν σε προβληματισμό για να τα μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας που ελπίζουμε να προβληματίζονται και αυτοί. Είναι μάλλον προφανές ότι όλα αυτά δεν εξηγούν μια αρχιτεκτονική πράξη αλλά οδηγούν σε αυτήν σταδιακά, και σίγουρα όχι σε μία οριστική λύση που θα έπρεπε να υπάρχει σε αυτό το post.
Χεχε, θα ανατρίχιασαν οι anti-abortion συμφοιτητές της Ισπανίδας από συγκίνηση όταν είδαν τι έφερε...Θα ανατρίχιασαν και οι pro-abortion από συγκίνηση και την ανάγκη για υποστήριξη των γυναικών που επιλέγουν την έκτρωση. Στην επόμενη σκηνή θα είναι αγκαλιασμένοι οι anti- με τους pro-, ενωμένοι από την primal ιδέα για την ασφάλεια, την ανακάλυψη ότι τελικά μοιραζόμαστε κοινές αξίες, κτλ.. Μια ακόμη ιστορία με χαρούμενο τέλος που είναι όμως και οικουμενική.
Ο δε καθηγητής που δε μασάει από τέτοια, θα σπρώξει την Ισπανίδα φοιτήτρια να αναπτύξει περισσότερο αυτή την ιδέα, να την κάνει branding. Ονειρεύεται ήδη το επόμενο high name in paper architecture στο πρόσωπο της Ισπανίδας.
Η δε Ισπανίδα δεν θα έχει καμιά όρεξη να ακολουθήσει τις φιλοδοξίες του καθηγητή γιατί οκ είναι τρέντυ το safety issue τώρα, μετά τι?
Για πλάκα θα κάνει το ίδιο σκίτσο με το βρέφος να φέρει κουκούλα.
Θα γίνει σημαία.
Θα αναρτηθεί στην Ακρόπολη, θα (ξανα)ξεσπάσει σάλος, τη δε Ισπανίδα όλο και κάποιοι θα την καλέσουν να μιλήσει σαν πολιτική ακτιβίστρια, άλλο αν δεν θέλει να είναι ούτε αυτό.
Απηυδισμένη και η Ισπανίδα θα επιστρέψει στο χωριό της στην ορεινή Αραγονία να βρει την ησυχία της.
Θα παραμείνει urban in philosophy αλλά νεο-rural in lifestyle.
....
(συνεχίζεται...λολ πλάκα κάνω..απλώς μ έπιασε όρεξη, ωραίο βλογ έχετε κάνει)
Post a Comment