Wednesday, January 24, 2007

Δοκιμές Δομικών Συστημάτων για έναν Ρευστό Χώρο

Το κυριαρχο ζητημα που εχω αποφυγει να αντιμετωπίσω, όσον αφορά το σχολικό κτίριο, είναι το ίδιο το κτίριο του σχολείου, και ο λόγος είναι ότι ενστικτωδώς ήθελα να δοκιμάσω μορφές που προέρχονται από την επανάληψη μιας προκατασκευασμένης μονάδας, το οποίο συνιστά ένα σύστημα κατασκευής και συνεπώς ένα σύστημα σχολικών κτιρίων. Αντίθετα όμως, από τα πόστ σχετικά με την σύγχρονη εκπαίδευση και την εξέλιξη της παράλληλα με την τεχνολογία, φαίνεται ότι η μορφή αυτού του κτιρίου είναι πολύ περισσότερο ρευστή και ευέλικτη, πολύ περισσότερο ένας ουδέτερος χώρος ο όποιος έχει την δυνατότητα να παίρνει περισσότερες από μια μορφες. Έτσι αρχικά φαίνεται ότι το προκατασκευασμένο σύστημα δόμησης έρχεται σε αντίθεση με τον ρευστό χώρο – δοχείο δραστηριοτήτων. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλοί λόγοι που δικαιολογούν την ύπαρξη ενός ακριβούς συστήματος σχολικών κτιρίων, και ίσως να υπάρχουν τρόποι να συνδυαστεί η ρευστότητα με το σύστημα και την προκατασκευή, και πραγματικά σε αυτό το πόστ θα εκτιμήσω πολύ τα οποιαδήποτε σχόλια γιατί η μελέτη έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο του να παραμείνει ένα ερευνητικό κείμενο, ή να εξελιχτεί σε πρόταση για ένα σχολειό. Παραθέτω προς σχολιασμό μερικές από τις δοκιμές με τα δομικά συστηματα…






3 comments:

deltArCHI said...

Η ιστορία με τα προκατασκευασμένα συστήματα είναι μάλλον μια προσωπική εμμονή χωρίς προφανή σχέση με την ως τώρα πορεία του project. Σε προηγούμενα post είχε γίνει μια εκτενής συζήτηση σχετικά με τον χώρο του σχολείου και τη σημασία του τη στιγμή που η διδασκαλία στρέφεται προς τη χρήση νέων μέσων όπως το laptop των 100$. Όλη αυτή η ιστορία μας έφερε στο μυαλό την παλαιότερη δουλειά του Toyo Ito και τη θεωρία του σύγχρονου ανθρώπου ως νέου "Ταρζάν στο δάσος των media". Κατά τον Ito η αρχιτεκτονική θα πρέπει να προσφέρει τα κατάλληλα ενδύματα (media suits) για την επιβίωση στο δάσος των μέσων. Είναι πολύ επικίνδυνο να θεωρήσει κανείς ότι η διάδοση της ψηφιακής τεχνολογίας θα υποκαταστήσει την εμπειρία του χώρου, ειδικά όταν μιλάμε για μικρά παιδιά. Μήπως το σχολείο του μέλλοντος θα έπρεπε να είναι ένα media suit που να διδάσκει τη συμφιλίωση του πραγματικού χώρου με τον ψηφιακό;
Βλ. http://www.um.u-tokyo.ac.jp/publish_db/1997VA/english/virtual/01.html

Andreas Angelidakis said...

χμμ ναι πολυ ενδιαφερον λινκ, και μαλλον εχετε δικιο οτι το προκατ ειναι απλως μια εμμονη. Παντα ομως φοβαμαι την πολυ στενη σχεση κτιριου και τεχνολογιας, γιατι το κτιριο εχει υποτιθεται χρονο ζωης τουλαχιστον 20 χρονια ενω η τεχνολογια μαλλον τεινει προς την τριετια.

Anonymous said...

...και γιατί δεν θα μπορούσε το κτίριο να ειναι ανεξάρτητο από την τεχνολογία, αλλά να μπορεί να την εμπεριέχει. Να είναι δηλαδή κατα κάποιο τρόπο ένα κτίριο στο οποίο η τεχνολογία όποια κι αν είναι να μπορεί να γίνει plugged in. Ένα είδος primitive κελύφους που όμως δέχεται "εμφυτεύματα" τεχνολογίας. Η προυπόθεση πως το σύστημα προκατασκευής δεν συμβαδίζει με την τεχνολογία δεν ευσταθεί και τόσο. Η έννοια της προκατασκευής έχει μεγάλη ουσία όσον αφορά την τυποποίηση της κατασκευής και το κόστος της σε διάφορες κλίμακες σχολείων και είναι κάτι χρήσιμο. Νομίζω πως η ερώτηση που έχω αφορά το τι είναι το module της προκατασκευής και ποιά είναι η κλίμακά του; Πιθανόν να είναι ένας δομικός κορμός τεχνολογίας και υποδομών, που να προστατεύει από τις καιρικές συνθήκες... .